Vanmiddag (Woensdag) hadden de kinderen een verjaardagsfeestje. Samen met Lisette op pad naar de Wieden. Ik maar hopen dat het lopen een beetje zou gaan. Want het was de bedoeling dat we samen weer wat caches wilden vinden.

Nou het ging super. Heel gezellig weer met zijn tweetjes op pad. Eerst Lisette uit de auto cache zoeken dan ik weer dan weer samen. Om en om.
Onderweg lekker een pannenkoek gegeten aan het water.
Toen een best wel lange wandeling over een fietspad. Nog een dooie otter gezien in het water. Gevalletje jammer…Op het fietspad halverwege maar uit elkaar gegaan. Lisette terug om de auto op te halen en ik een “klein”stukje verder. Wat een wandeling zeg.

Over een zelfbedieningsbrug gelopen. Moest je op een knop drukken en dan ging de brug dicht. Dus dan konden de fietsers of voetgangers er over. Leuk man. Gauw de cache gevonden. Weer terug…Ja hoor, tooooeeet brug weer open. Moesten we weer wachten.

Van mij hoefde er geen eind aan de dag te komen. Maar mijn lichaam zei laten we het hier maar bij laten. Dan heb je morgen ook nog wat. Want leer je nou nooit van je fouten…..
Nee.
Geniet van het moment…haha, zo, zo En zo kwam aan deze dag ook een eind.


Hallo Wilbert,
Je site weer eens bekeken. Zo te lezen, ben je op dit ogenblik aardig te spreken over jezelf en je prestaties. Gewoon.(nou ja) proberen vol te houden. Wij hebben gisteren met je vader en moeder gefietst naar Hattem. Maar wat heeft je vader ook weinig geduld. Voor ons gingen we onverwacht weg, dus gauw spullen klaar maken, fietstassen pakken, omkleden en andere afspraken afbellen. Moest mijnheer van Unen vijf minuutjes op ons wachten na de afgesproken tijd. En……….je raadt het al, dat stond hem niet aan. Maar ’s middags bij het weggaan, wie had weer z’n telefoon vergeten, ja hoor, Gert. Nou wij moesten wel iets langer op hem wachten dan vijf minuten. Hij was onderweg weer pratertjes tegengekomen. Dus als jij eens ongeduldig bent, weet je van wie je dat hebt!!!!! Maar alle gekheid op een stokje, ik ben blij dat het goed gaat met je. En je haren komen ook weer terug. Straks kennen je meiden je niet meer terug! Nog drie weken en dan begint de schoolvakantie, dan kun je fijn met ze optrekken.
Groeten Willy