Zaterdag 16 februari

Wilbert had onrustig geslapen van vrijdag op zaterdag en kreeg last van waanbeelden. Hij dacht bijvoorbeeld dat ik in het bed aan de andere kant van de kamer lag, dat hij al in de hemel was..

’s Ochtends had hij deze beelden nog steeds maar tussendoor was hij ook helder en aanwezig. Kon ik ook goed met hem praten. Nelleke kwam nog even langs, heel fijn.

Na de lunch ben ik even naar huis gegaan, lekker een stuk over de dijk gewandeld. Gert en Ineke waren toen bij Wilbert. Hij heeft toen veel geslapen.

Halverwege de middag weer naar het ziekenhuis. Ik merkte toen dat hij steeds vaker afwezig was. De hele tijd kijkt hij dan wat lodderig en ziet allerlei dingen die er niet zijn. Mij 4x of met een hoofdwond: ik moest toch echt naar de eerste hulp van hem…Tussen die waanbeelden door praat hij wel gewoon, weet wie we zijn, eet ook zelf. Af en toe gaf hij ook aan dat hij een aanval voelde. Aan de buitenkant zag je dan meestal niets, soms bewoog zijn arm een beetje.

Al met al vond ik het niks en vroeg om een arts. Dan komt er een zaalarts (neuroloog in opleiding), zij bespreekt het daarna weer met de neuroloog. Helaas is Wilberts eigen neuroloog Polman, 3 weken met vakantie. Hoppenbrouwer is nu het aanspreekpunt. Volgens hem heeft Wilbert nu last van delirium (acute verwardheid) met tussendoor insulten. Zijn medicijnen tegen epilepsie zijn weer opgehoogd (na mijn aandringen) omdat die minder goed werken nu Wilbert ook antibiotica krijgt tegen een vermoedelijke infectie.

Ik las net dat er ook medicijnen tegen verwardheid zijn, zal straks eens informeren of hij die kan krijgen….tja je voelt je zelf net een halve dokter soms..

Myrthe en Danique kwamen aan het eind van de middag nog even. Ze hadden lekker gezwommen maar waren wel moe. Ze zijn niet zo lang gebleven omdat papa toch niet zo reageerde als ze verwacht hadden. Het is denk ik beter om ’s ochtends te komen, dan is hij het helderst. Dat gaan we zondag dan maar doen.

De nacht van zaterdag op zondag is hij veel wakker geweest. Heeft nog Rivotril-druppels gekregen omdat hij zelf aangaf een aanval te hebben. De verpleegkundige vond hem minder verward dan de nacht ervoor.

Straks ga ik weer naar het ziekenhuis en vanmiddag gezellig naar mijn ouders om daar te eten en wat tijd met de meiden door te brengen.