Alweer veel gebeurd

Er is alweer veel gebeurd.

Zaterdag uit, naar mijn zwager en schoonzus. Mijn nichtje was jarig geweest. Ik vond het heel fijn om daar weer eens te zijn. Zo lang niet geweest. En ik durf eigenlijk niet zo goed meer. Maar het voelde ’s ochtends prima. Dus gaan. Heel gezellig. Kadootjes meegenomen. Leuk!

Zondag een hele mooie dienst gehad. Mooi tekst. Mooi orgelspel. Schitterend op de vleugel Het koor zong ook nog. En toen de preek Het ging over vissers van mensen. (Mattheüs 4:1-25). Soms voel ik me ook een beetje zo.

Nou hield ik het droog, nee natuurlijk niet. En nog steeds moet ik er veel over nadenken.

’s Middags kwamen vrienden op bezoek, gezellig kunnen praten. Even eens wat anders.
Dat was Zondag.
Maandag….Leuk naar het ziekenhuis, bloedprikken, en afspraak met mijn oncoloog Dr. Honkoop.
Nou, hoe gaat het. Ik vond dat het wel goed ging, lopen ging wel iets beter. En staan ook wel. Maar wel heel erg moe. Lisette had een andere mening. Die vond toch dat ik minder kon lopen en dat ik toch wel achteruit ging. Misschien voelt het voor mij anders, en wil ik anders. Maar ziet het er voor Lisette precies zo uit zoals het is. Mijn optimisme en haar realisme…..
Helaas waren mijn bloedwaardes niet helemaal goed. Of eigenlijk, de bloedplaatjes waren 34 en dat is heeeel laag. Rest was wel ok. Maar ik moet donderdag weer prikken.
Ik mag me nu dus niet stoten.  Bloed stolt nu heel slecht.
Nou, verder lekker met de voeding van mijn treinbaan bezig. Heerlijk de plus en de min om zitten draaien en nu dus een printje opgeblazen. Fijn. Misschien moet ik zelf maar eens aan de elektriciteit. Dan vliegen de tumoren er wel uit.  Twee vingertjes in het stopcontact en ploperdeplop, tumoren uit de oren……

Dat was het dan, kopje koffie voor mij.