Helaas had Wilbert niet zo goed geslapen, veel wakker. Hij draait zijn dag-nachtritme een beetje om. Vandaag dus maar proberen hem zoveel mogelijk wakker te houden.
Vanochtend hebben we de rollen voor een keer omgedraaid. Zijn ouders komen ’s ochtends zodat ik dat gezellig met een vriendin wat geocaches kan gaan zoeken op de Ermelose heide. Het was koud met een beetje sneeuw en af en toe een zonnetje. Heerlijk gewandeld en genoten van de vele lammetjes bij de schaapskooi.
Toen ik om 14.00 uur in het ziekenhuis kwam, was Wilbert een beetje knorrig. Hij had elk half uur gevraagd wanneer ik nou eens kwam….Ondanks de voetmassage van zijn vader en de gezelligheid van zijn moeder!
Hij heeft nog een echo gehad van de nieren, waar we nog geen uitslag van hebben. Er is nog steeds een ontsteking ergens, want zichtbaar in zijn bloedwaardes. De rode uitslag breidt zich nu uit, en de vraag is nu of dit van de oude antibiotica of de nieuwe komt. Ze willen het toch nog maar even aanzien. Hij heeft nog steeds wat koorts.
Wilbert kan nog steeds niet veel binnenhouden en al het eten staat tegen. Ondanks dat heeft hij toch samen met de fysiotherapeut goed geoefend! Hij heeft op de bedrand gezeten en zelfs even gestaan! Dat had ze niet verwacht en daar was ze (en wij) erg blij mee.
Omdat Wilbert aan moet sterken en zoveel mogelijk uit bed moet proberen te komen, is besloten om te starten met sondevoeding. Toen de sonde erin zat was dat even een moeilijk moment omdat het hem herinnerde aan ons neefje Tom…
’s Middags kwamen Myrthe en Danique nog even langs. Myrthe had het al snel bekeken en ging in de wachtruimte een boekje zitten lezen.
’s Avonds is Alinde (nicht) nog op bezoek geweest, ze bracht een leuk bloemetje mee. Wilbert was wel erg moe en we moesten hem steeds wakker maken. Met af en toe een hapje vla met daarop de medicijnen, lukte dat aardig. Gelukkig bleef de vla erin.
Hopelijk knapt hij op van de sondvoeding en kan hij vandaag (zaterdag) even in de rolstoel zitten. Ik zal zijn eigen rolstoel straks meenemen naar het ziekenhuis. Ook moet ik allerlei dingen van de treinbaan meenemen, zodat hij weer wat kan gaan knutselen, goed teken dat hij daar weer zin in heeft!
Hallo Wilbert, Lisette en de kinderen.
Ik heb weer even jullie berichten gelezen. Wat een gedoe en spanning voor jullie.
En net nu het voorjaarsvakantie is. Nu zijn de kinderen ook nog thuis. Maandag begint de school gelukkig weer, dan heeft Lisette overdag tenminste niet de zorg voor de kinderen. Wij gaan ook weer dagelijks op ziekenbezoek. Oude tante, pas verhuisd naar een appartement in de Amandelboom, is weer gevallen en heeft haar heup gebroken. Ze is naar het Sophia gebracht en daar geopereerd. Als die ziekenhuizen er nou eens niet zouden zijn, wat zouden we dan moeten? Dat weten we natuurlijk allemaal, maar als je er regelmatig mee geconfronteerd wordt, valt dat toch niet mee.
En dan jullie!!!!!!! Wat hebben wij dan eigenlijk nog te klagen. Doe iedereen de groeten en we denken veel aan jullie.
Willy
Lieve Wilbert, lieve Lisette, ik vond het fijn om even bij jullie te zijn, bedankt! Sorry van de etensluchtjes 😉 We hebben goed ons best gedaan om Wilbert wakker te houden, toch? Heeft hij je nog kunnen overhalen om tv te blijven kijken? Wilbert vindt het gewoon fijn dat je er bent, ik denk dat dat hem heel veel rust geeft en liefde, want dat straalt er vanaf bij jullie!
Ik hoop dat hij een goede nacht heeft gehad en dat hij nu weer wat meer energie heeft door de sondevoeding. Succes met het rolstoelritje 😉
Heel veel liefs en wie weet, kom ik binnenkort nog een keer langs 😉
Knuffel, Alinde