Eerst even wat nieuws…
Lopen ging slecht na de aanrijding. Veel pijn aan de heup en ribben gehad. En de wond aan de elleboog deed ook flink zeer. Woensdag bij de huisarts geweest om de hechtingen eruit te laten halen. Heerlijk…..
Hij vond dat de wonden er vrij goed uitzagen. Nou ik zal maar geen fotootje plaatsen.
Nog even gevraagd of het knakken van mijn ribben ook normaal was. Ja….
Lekker dan.
En wat mag ik niet doen? Vallen.
En wat moet ik juist doen? Alles, bewegen bukken, tillen… Ja..Ja..
Gisteren (donderdag) weer bloedprikken. En dat was heel goed. 125. Betekent dat ik weer kan starten (deel 1 van let’s Rock….) Maar de klapperrrr komt nog.
‘S middags kreeg ik me toch een pijn in de blaas en rug. Blaasontsteking dacht ik eerst. Maar later wist ik het wel…Niersteenaanval….Tjonge wat een pijn.
Maar ’s avonds nog veeeeel erger, ik stond op de kop. Ik heb alles geslikt, paracetamol, diclofenactablet, zetpil….Liggen, zitten op de kop, rollen, kreunen. En toen zakte het af…………
Even plassen in een maatbeker…Yep, gruis, “dat was het” zei ik tegen Lisette.
Nou kijk maar eens wat ik vanochtend heb moeten lozen!!!
Let’s Rock!!!!
Voor de grootte even 10 eurocent ernaast neergelegd
Jeetje Wilbert, wat zie ik nou, ’t lijkt wel een stuk roestig ijzer.Allemachtig he, toch misschien wat meer olijfolie naar binnen gieten….
Maar alle gekheid op een stokkie, wat zal jij een pijn gehad hebben. Jonge toch.
Nu maar weer een lange tijd gewoon doen hoor. De grens is wel bereikt.
Een zachte liefdevolle knuffel van mij. Alie
Ja, soms weet ik ook even niet wat ik moet schrijven… Man, ze moeten je wel hebben de afgelopen weken…
Knuffel!
Niet normaal, en dan mag je jezelf weer bij elkaar rapen en verder gaan..
“Twijfel in het donker nooit aan wat God je in het licht heeft gezegd.”
Goed gaan!
Een woord: RESPECT!