Gister en vandaag was Myrthe wat koortsig…wellicht de nasleep van het drukke weekend? Vanochtend Danique naar school gebracht en toen door naar Wilbert. Mijn vader was bij Myrthe, gezellig ganzenborden..
Wilbert was erg moe. Hij was weer in bad geweest, dat was heerlijk. Ik wilde hem aan het solderen hebben…even wat anders… Alles klaargezet maar hij kon zich er niet op concentreren…dus maar weer aan de kant. Daarna heeft hij 1.5 uur geslapen (erg moe van de aanval en medicatie van gisteren) en heb ik wat geinternet….Om 11.30 uur naar huis gegaan.
Aan het begin van de middag kwamen 2 collega’s van mij langs (Janneke en Liane) bij ons thuis. Ze hadden een mooie bak met hyacinten meegenomen en ook nog kado’s voor de meiden. Echt heel lief! Myrthe ging er meteen mee aan de slag en heeft een mevrouw voorzien van een mooie jurk, haar en tasje.
We hebben Danique van school gehaald en zo kon Myrthe meteen even kijken waar haar zusje nu op school zat. Even de klas bekeken. Daarna door naar Wilbert.
Nico en Trudy Roskam (buren) waren er ook. Ze hadden lekker fruit meegenomen. Die heeft Wilbert na hun vertrek helemaal leeggegeten! Verrassend was de laatste tijd eet hij niet zo graag fruit..
Net na de middag was de fysiotherapeut langs geweest om te proberen of de actieve lift (in een band hangen maar wel zelf staan) zou lukken om Wilbert te verplaatsen (bijv. naar de wc). Dit ging erg moeizaam en Wilbert belde me daarna erg overstuur op dat de fysio had gezegd dat lopen er niet meer in zat…er was teveel beschadigd in zijn hoofd. Dit hadden wij als familie al eerder wel geconstateerd maar zelf was Wilbert nog er van overtuigd dat hij met zijn wilskracht zaken kon bereiken…net als een jaar geleden na de operatie. Het viel hem rauw op zijn dak dat dit nu toch anders was….
Om 16.00 uur wilde hij weer slapen en zijn we naar huis gegaan. Vanavond komen Gert en Ineke en zijn nichtje Hanneke met Bas nog…
Tja, het is heel fijn zo’n blog, maar het kan ook lastig zijn soms…ik denk dat er meerdere mensen wat onrustig werden na een paar dagen stilte….ik een beetje, had maar bedacht dat jullie druk waren met de feestjes voor Myrthe…en gelukkig was dat ook zo, plus wat andere, minder leuke dingen….De aanval, het ” niet meer lopen”, dat brengt weer veel verdriet met zich mee…en het kost bergen energie. Dus het was een bewogen weekend zeg maar.
Ik hoop dat er nog genoeg wilskracht over is om de dingen te kunnen doen die je nog kunt Wilbert!
Dikke knuffel en liefs, Alinde
Hallo allemaal,
Ik ben blij weer een levensteken van jullie te kunnen lezen. Ik begon me al bezorgd te maken. Ik moest vanmorgen bij de overburen van Ineke en Gert zijn, en dacht: ik bel wel even bij hen aan, als ze thuis zijn. Maar ja, niet goed nagedacht, want dinsdag is poetsdag in Zwolle. Na thuiskomst heb ik meteen weer op jullie site gekeken en gelukkig was er weer nieuws. Doe Wilbert de groeten en voor iedereen veel sterkte.
Willy