Het is wel wat met mij. Maandag een stukje gelopen en het ging best wel goed. Toen ’s middags ook nog met de scootmobiel de stad in, moest nog wat elektronica onderdelen hebben.. Nou dat was best spannend weer. Auto’s komen zo hard aangereden op kruisingen zeg. Na mijn ongeluk ben ik nu overal bang voor. Volgens mij vinden ze het gewoon leuk om me de stuipen op het lijf te jagen. Maar goed bij mij zit de schrik er voorlopig goed in.
Toen ik thuis was wel moe… En toen kreeg ik ook nog weer een soort epileptische aanval. Mijn linker hand werd weer doof en ik kon weer moeilijk staan en lopen. Verdorie! Maar het ging vrij snel weer over.
En al het goede komt in tweeën. Want ’s avonds plaste ik mooi twee nierstenen uit. (0,5 cm ) . En nu ben ik eindelijk van die nare buikpijn af.
Vandaag gaat het lopen gelukkig wel weer beter. En ik hoop nu ook van de moeheid af te raken
Hey neef en familie,
Hoe gaat het er mee? Al een tijdje geen berichten op je blog, daar word ik een beetje onrustig van…en ik raak uit ritme, heb zo’n vast ritueeltje als ik de pc op start…en jij hoort daar ook bij! Maar goed, ik ga er maar vanuit dat geen bericht goed bericht is! Ook via mijn ouders niks gehoord, dus ach…
Nog aan het uitrusten van de drukke emotionele tijd?
Tot lezens maar weer dan!
Liefs, Alinde
Hallo Wilbert,
Met bewondering en veel interesse volgen wij je site. Fantastisch hoe jij (jullie) je er door heen slaan. De moed en de kracht die je op kunt brengen, fantastisch. Ga zo door Wilbert, we hebben veel respect voor jullie.
Gr. Corrie en Jan
Ha Wilbert,
Zo, volhouder.
Hoe je toch steeds weer over de hindernissen heen komt…. Dat kan geen toeval zijn.
Ondanks al jouw lichamelijke ongemakkelijk en weer overeind krabbelen, lukt het je toch om je omgeving teverlichten.
Blij dat je alweer thuis bent, blij dat de laatste stap in je therapie geweest is, blij dat je nu samen met Lisette weer kan herstellen en uitrusten.
Dat zal vast niet altijd gaan zoals je zou wensen, maar je bezit kracht en humor en een mooi gezin….
Ik kwam dit citaat tegen van ene N. Mandela uit 1993. toen hij geinstalleerd werd.
Gaat over ons, mensen en de kracht die wij bezitten.
Marinka en ik denken hier vaak aan als het over jou gaat.
Je bent een kind van God.
Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.
Er is niets verlichts aan je klein te maken,
opdat andere mensen zich bij jou niet onzeker zullen voelen.
We zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen.
We zijn allemaal geboren om de glorie van God die in ons is,
te openbaren.
Die is niet alleen maar in sommige van ons, die is in iedereen!
En als wij ons Licht laten stralen,
geven we onbewust andere mensen toestemming hetzelfde te doen.
Als wij van onze eigen angst bevrijd zijn,
bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen.
dikke kus.
Marika & Derk-Jan