Vandaag (dinsdag) een herstel dag. Ik stond op en dacht, gelukkig heb ik een traplift. Want die linker voet zou het wel eens niet naar mij willen luisteren. En dat wilde die dus de hele dag niet echt…
Mijn ouders waren er vandaag om een beetje te helpen. En mijn moeder vroeg me of ik niet zo te spreken was. Ach, dat viel wel mee, maar normaal praat ik veel meer. Nu was ik gewoon heel moe. En dat kwam door gisteren natuurlijk. Lang in de auto zitten heel veel staan (dat kan ik eigenlijk niet zo goed meer). Veel praten, lukt nog wel, hahah. Helaas ook veel emotie. En toen nog weer de terugreis. Tja, daar word ik wel moe van. En mijn linker voetje een beetje dwars…(En nu ik gedouched heb 21:00 doet hij al weer wat ik wil .) Gelukkig maar.
Ik moet veel aan de direkte familie van oom Henk denken. Ik hoop dat ze veel steun aan elkaar kunnen geven. En dat ze veel kracht en liefde van God mogen ontvangen. Want het gemis zal heel groot zijn van zo’n aanwezig persoon als oom Henk.
Ja Wilbert, het is een dreun als je gezonde, sportieve, levensgenietende broer zo ineens komt te overlijden. Dat is een dreun die tijd nodig heeft om te verwerken en een plaats te geven. Zuid Afrikaans hoort bij Henk. Het heeft zo’n mooie zangerige klank. Toen ik op de radio een prachtig lied hoorde waar ik kippenvel van kreeg, heeft Joost opgezocht wie en wat en heb ik de tekst uit laten leggen door Henk. Kijk maar eens op You tube: Amanda Strijdom met de Pelgrimstocht. En ik zeg, met Henks woorden:
Alles van die beste, mooi loop, groetnis, alles zal reg kom !
Neef, zelfs ik was moe gisteren, niet vooruit te branden…. Al die emoties hakken er in hoor! Dus niet gek dat jij er ook last van hebt, zo bijzonder ben je nu ook niet weer 😉
Maar ik denk dat je een prima conditie hebt als je ’s avonds alweer de boel onder controle hebt… Houden zo!
En nu hoop ik dat ik je de volgende keer op een leuke gezellige locatie zie en spreek, afgesproken? Ik ga er m’n best voor doen!