Vandaag de hele middag in het ziekenhuis geweest.
Eerst bloedprikken. Ik kreeg voorrang. Omdat de uitslag direct bekend moest worden.
Toen gelijk door naar de bestraling. Daarna hadden we een afspraak met de regieverpleegkundige.
Die kon ons vertellen dat mijn leukocyten en trombocyten prima waren. Die zijn nodig voor mijn immuunsysteem. Ook mijn HB gehalte was nog goed, dus mijn bloed was in orde. Mijn vermoeidheid klopt ook, dat was normaal. En mijn misselijkheid kon ik wel een beetje opvangen door iets vaker een antimisselijkheids tabletje te slikken.
Toen weer terug naar de bestralingsafdeling want we hadden nog een afspraak met Dr. Dubois. Weer wachten…Maar nu hebben we wel de antwoorden gekregen. Verteld dat ik zo moeilijk loop. En hij heeft voorgesteld om tijdelijk mijn dosering dexametason te verhogen. Het zou kunnen dat er iets meer druk in de hersenen is waardoor ik meer uitval heb. Vrijdag moet ik hier een duidelijk merkbaar resultaat van hebben. Zo niet dan ga ik weer terug naar mijn oude dosering.
Ook vond hij dat het verder wel goed met mij ging. Alleen kon hij dus niet goed verklaren waarom het lopen in één keer zo veel slechter ging. We wachten de dexametason maar even af.
En we hebben het hele bestralingsplan gezien. En het is me helemaal duidelijk. Het zijn verschillende doseringen waarbij de hoogste het dichtst bij de resttumor zit en de laagste dosering op een rand gebiedje.
En ik ga mijn oude fysiotherapeut weer vragen of hij thuis wil komen om weer te starten met wat oefeningen.
En ik kan van Martijn zijn hometrainer lenen zodat ik mijn conditie weer zonder lopen op peil kan brengen.
Zo….Veel te doen en veel verteld.
Ik ga eten….
Jaja die supersonische hometrainer… zo goed als nieuw en ZEER weinig gebruikt hier in huize van Unen. hahaha.
Ik hoop dat je zo een beetje de gewenste beweging kunt krijgen. Doe je wel een mooi strak fietspakkie aan?? Misschien kunnen we die bij Derk lenen? 😉
Hallo Wilbert,
Dus je bent weer een middagje in het ziekenhuis geweest, je blijft er nog steeds een beetje mee verbonden. Men is daar natuurlijk bang dat je ze zult vergeten. Je schreef vorige week al dat je zo slecht loopt, maar toen ik je vrijdag in de kerk achter je drie vrouwen aan zag spurten, vond ik het juist zo goed gaan. Ik heb juist vanmiddag aan Elmar verteld, dat je lopen zo goed ging. Kun je nagaan hoe je dan voor een week geleden liep. Dan zal het wel moeilijk geweest zijn om je bij te houden. Nu zie je maar weer: het is maar net hoe je er tegenaan kijkt. Wilbert, doe je je drie vrouwen ook de groeten van ons?
Willy