Fort William
Even een dagje rijden. Nu zitten we in Fort William. Helemaal weg van alles en iedereen. Naast ons kabbelt een beek. En verder kijken we uit op de bergen. Wauw en au.Wat doet mijn lichaam zeer, vooral mijn ribben nog. En vandaag mijn voet ook nog erbij. Ik denk door het lopen en het staan in de keuken. Ach weet ik veel. Zal morgen wel weer beter zijn. Nu nog slapen , hahaha. Bed is 1, 85 dus dat wordt leuk….En als klapper, die gekke Schotten…..De bedden rijden. Dus als ik in bed wil stappen dan bestaat de kans dat ik met bed en al de beek in beland.
Wat leuk om al jullie verhalen over Schotland te kunnen volgens. Ik heb zelf, inmiddels alweer 10 jaar geleden, de West Highland way gelopen met als eindbestemming Fort William. Jullie verhalen en anekdotes roepen bij mij dan ook weer veel leuke herinneringen op. Wat is het toch een mooi land.
Zo te horen genieten jullie volop van de natuur, cultuur en van elkaar en ondersteunen jullie elkaar hierin waar mogelijk is, mooi!
Heel veel plezier nog!
Groetjes Wilma
Hopelijk doet de wauw de au zo veel mogelijk vergeten! Ik zal aan je denken vannacht als ik me uitstrek in ons 2.10 bed 🙂
(maar naast ons geen kabbelend beekje en geen uitzicht op bergen).
Lachen doe vannacht je zwemvest maar aan