Danique stond vandaag met buikpijn op. Spanning of toch die aardbei van gisteren? Vanochtend naar Wilbert. Hij is op de brancard gedoucht, dat vond hij heerlijk. Behalve dat gesjor en gedoe er omheen dan…
Hoppenbrouwers met zijn gevolg kwam vanochtend melden dat de bloedwaarden goed waren. De leukociten op normale waarde en de trombositen boven de 40. De kousen konden uit en de tromboseinjectie erin..Antibiotica is gestopt en het infuus is eruit. Sondevoeding gaat nu alleen nog ’s nachts worden gegeven, zodat hij overdag gewoon kan proberen te eten, zonder de hele tijd zo’n volle maag te hebben.
Omdat er geen medische noodzaak meer is om in het ziekenhuis te blijven zou hij ontslagen kunnen worden.
Na veel overleg binnen de familie en ook met verpleegkundigen en de fysiotherapeut hebben we besloten om Wilbert over te laten brengen naar het Zonnehuis. Dat is een verpleeghuis vlakbij ons…en toevallig ook nog mijn werkgever (al zit ik op een andere locatie op kantoor). Lekker dichtbij ons huis, zodat we vaak kunnen komen.
Ik heb meteen mijn collega gebeld die daar consulent is. Er was een bed vrij op de Stedenbuurt. Op die gang liggen meer jonge mensen met vergelijkbare aandoeningen. Doel is om nog verder aan te sterken, als dat mogelijk is. Gaan zitten lukt met hulp, staan lukt niet en hij ligt voornamelijk in bed. Vanuit het Zonnehuis gaan we dan samen met de ergotherapeut kijken of er mogelijkheden zijn om Wilbert af en toe een dagje of langer thuis te laten verblijven met uitgebreide thuiszorg.
Wilbert is wel erg teleurgesteld en boos dat hij niet naar huis kan, maar hij snapt het wel.Hij zal vrijdag of anders maandag naar het Zonnehuis overgebracht worden.
Ik begrijp dat Wilbert erg teleurgesteld is hij had zich verheugd om naar huis te gaan.
Maar het zou voor jou Lisette een hele zorg zijn.
Nu kan hij eerst nog meer aansterken met een goede verzorging komt gaat dat vast heel snel.
Hij is al zo goed opgeknapt heerlijk dat het al zo goed gaat.
En hij is lekker dicht bij huis.
Liefs nettie
Hmmm, ja die teleurstelling kan ik me wel goed voorstellen. Zoals het klokje thuis tikt… Het beste er maar van maken, Wilbert! Dat kun jij als geen ander. Wel fijn dat hij er al zo snel terecht kan. Ik begin weer een beetje uit de lappenmand te komen. Zodra het kan, kom ik graag een keer langs.
Goed nieuws dat alle slangen enzo eraf zijn, en natuurlijk dat hij het ziekenhuis uit mag/moet. Jammer dat hij nog niet naar huis kan, maar ja…beter dan dat oude ziekenhuis, toch?
Succes met de verhuizing en het mopperkontje, draait wel weer bij, bij de van Unens moet het altijd ff zakken 😉
Liefs en een knuffel, Alinde