Bruine bonensoep

Tja wat is dat nu weer voor een titel.
Nou, Het is erg lekker. Ik heb hem zelf gemaakt.
Het kan heel zwaar vallen!  Zoals zoveel dingen. Maar het lucht ook erg op als je de wind even kwijt bent. En eens goed hebt nagedacht.
En het plezier van koken is een dubbel plezier dat het allemaal nog lukt. 3 bakken van 1 liter nog in de vriezer.

Gisteren was moeilijk. Lopen ging wel. Maar huisarts op bezoek gehad. Wat moeilijke dingen besproken. De weg naar mijn overlijden. Hoe gaan Myrthe en Danique dat aankunnen. Hoe wil ik dat vertellen samen met Lisette. Heel heel erg moeilijk.
En toch zullen ze het op de een of andere manier wel snappen. Het afscheid nemen is eigenlijk al heel lang geleden begonnen.  Voor mij is het wel moeilijk.

En ik had het er ook even moeilijk mee met mensen die maar lopen klagen en zuchten over de kleinste dingtjes.  Ze weten niet waar ze het over hebben. Ik moet elke dag iets inleveren. Ik oefen me een ongeluk. Met de bedoeling om maar zo lang mogelijk op de been te blijven. (technisch onmogelijk, maar ik ben altijd al raar geweest, dus) Mijn einde is in zicht. Ik probeer de hele dag positief te zijn voor iedereen en hem helemaal vol te proppen. Doe van alles met de kinderen. Ben helemaal kapot halverwege de dag laat staan aan het eind van de dag. En toch en toch ….
Beweeg ik nog even mijn grote teen! Stamp ik nog even woest door de kamer en lach ik om mezelf. En dank ik God dat ik net 1 verhaaltje heb voorgelezen. En Myrthe en Danique ook 2 verhaaltjes aan mij hebben voorgelezen. Grote lieve meiden! Die al veel te veel snappen.

Gisteren dus veel verdriet maar vandaag weer de lach. En het lijkt zelfs dat het lopen een beetje beter gaat. Misschien komt dat door het bewegen van de grote teen.