Gisteravond een heel angstig moment gehad.
Ik was de hele dag al druk geweest met de voeding voor de treinbaan. Ik weet niet of het daar aan gelegen heeft. Ingespannen bezig, veel nadenken en op de laptop dingen uitzoeken.
Maar eind van de dag in 1 keer een raar gevoel in mijn hoofd. En ik hoorde rare dingen boven. Ik wist dat Lisette de kinderen in bad aan het doen was. Maar toch kon ik het niet plaatsen. Alsof het heel ver weg was. Vreemd of ik iets al eens had meegemaakt maar toch niet. En ik werd geroepen door iemand een vrouw en ik hoorde zingen en muziek. Heel raar.
Later op de avond nog een keer weer gehad. Het is heel raar en ik ben er best verdrietig en bang voor. Vooral dat ik straks de kinderen of wie dan ook niet meer herken.
Maar ja….Weer iets om over na te denken en een plekje te gaan geven. Het is niet anders. En als die vrouw nou mooi blijft roepen en zingen dan is het goed. (Het leek wel Keltisch, en dat vind ik wel mooi).
Medicatie maar iets opgehoogd.
En de treinbaan blijft doorgaan! En vandaag ook naar een museum met Anne!
Ik laat me niet zomaar stoppen!
Nou,je mag ook best een beetje angstig zijn, dit zijn ook rare dingen. Maar super dat het je niet weerhoud om door te gaan en te genieten! Houden zo!
Ik ben nog steeds erg druk met het denk-project, ik laat mij ook niet tegenhouden hoor, gewoon doorgaan!
Sukezes en keep it roling!
Knuffel en liefs, Alinde