Laten we het maar doen. Vanochtend een gesprek gehad met de oncoloog. over de nieuwe chemokuur. Ze had zelf eigenlijk verwacht dat de tumor niet zo snel zou groeien. Maar nu gaan we Lomustine proberen. Dit moet ik 1 dag slikken 6 tabletten. En dan 6 weken niets.
Het werkt een beetje zoals de andere kuren die ik gehad heb. Geen idee of het helpt. En het beenmerg wordt weer afgebroken. Dus bloedcontrole. En ik wordt er weer een beetje misselijk van.
Ach we gaan er weer voor.
Ik merk nu wel dat mijn lichaam wel aan het veranderen is. Moe. mij linkerkant voelt vreemd. Soms een beetje doof en soms overprikkeld. Lopen is soms strompelen. En ik voel me soms net een zombie.
Ik hoop dat mijn karakter niet veranderd. Daar ben ik eigenlijk nog het meest bang voor.
Van een gelovige rustige Wilbert in een vloekende driftige Wilbert.
Bij deze dan: Sorry.
Eind van de week heb ik de bloed uitslagen en zou ik kunnen beginnen. Spannend. En zo met de neus weer op de feiten ook best emotioneel weer.
hallo wilbert, lisette en de kinderen,
wij hopen voor je dat deze kuur aan gaat slaan.
blijf hoe dan ook genieten.
veel sterkte toegewenst.
ria
Lieve Wilbert,
Nog wel dan,
we kennen de gelovige Wilbert en hoe je ook zal veranderen, dat maakt voor ons niet meer uit. Je blijft voor ons een kanjer, blijf vechten.
Heel veel sterkte en liefs voor jullie allen.